Schumi hebben wij gekocht in Duitsland in het jaar 2003. Wij hebben hem als pup gekregen en mijn moeder en ik waren heel erg blij met ons nieuwe gezinslid. Mijn vader was echter minder blij en dat liet hij ook blijken bij thuiskomst, toen wij Schumi hadden opgehaald. Schumi was nog jong en was nog niet zindelijk en dat moest hij nog leren en plastte nog in huis. Mijn vader vond dat niet leuk, maar naarmate Schumi langer bij ons thuis was uitte hij zijn frustraties op Schumi, als hij thuis een plasje deed. 

Schumi voelde dat aan en merkte dat mijn vader niet lief was voor hem. Hij werd op een gegeven moment bang voor mijn vader en kroop geregeld weg, als hij thuis weer eens plastte. Schumi plastte dan uit angs, vanwege het gedrag van mijn vader. 

Mijn vader liet ook weleens de hond uit en liep dan sneller dan Schumi aankon. Hij werd altijd wel snel kortademig en dat wist mijn vader. Als Schumi dan te snel en te lang liep kreeg hij slijm en dat kwam dan uit zijn bekje. Ik liep ook weleens met mijn vader mee en dan zag ik dat hoe hij deed tegen Schumi, maar ik kon er niets tegen doen.

Schumi had ook leuke herinneringen, zoals dat hij gek was op Hüttenkäse en op normale kaas. Ook was hij gek op fruit en smulde hij er lekker van. Als mijn moeder en ik dan aan tafel zaten, dan zat Schumi geregeld op zijn achterpoten en bewoog  dan met zijn voorpootjes en dat was altijd er schattig om te zien, hij wilde dan ook een stukje kaas of fruit.